Van Hove Prijs 2017

De uitgave 2017 kende een groot succes; 43 ontwerpen, afkomstig van afstuderende van zowel Nederlandstalige als Franstalige faculteiten hebben hun eindontwerp aan de jury voorgelegd.

De jury, bestaande uit belgen en buitenlanders, nomineerde 17 ontwerpen, waaruit de Van Hove Prijs, ter waarde van 3.000 €, geselecteerd wordt en verschillende eervolle vermeldingen ter waarde van 2.000 €.

Op 22 november werd tijdens een publieke zitting de Van Hove Prijs 2017 toegekend en meerdere eervolle vermeldingen.

De jury van de Van Hove Prijs 2017 was al volgt samengesteld :

Didier Holemans, ingenieur-architect, voorzitter van de UPA-BUA
Pierre Van Assche, architect en stedenbouwkundige, lid van de UPA-BUA, voorzitter van de Van Hove Prijs
Catherine Titeux, architecte en doctor kunstgeschiedenis, prof. aan de ENSAM (Montpellier)
Nico Steinmetz, architect in het G.H.Luxemburg
Lisa De Visscher, architecte, adj. hoofdredacteur van het architectuurtijdschrift A+
Willy Van Bel, architect, prof. emeritus ISA & Newcastle
Thierry Lamy, architect, lid van de UPA-BUA
Marie-Madeleine Mennens, architect, lid van de UPA-BUA.

De proclamatie werd voorafgegaan door een lezing van architect Nico Steinmetz.

Lauréat du Prix Van Hove 2017

Gautier REY : Learning and Innovation Center, Campus ULB/VUB, Brussels

Terwijl het gebouw verschillende functies hergroepeert, bekrachtigt de centrale ligging ervan het gebouw als een scharnierpunt in het hart van de campus. Zijn inplanting verbetert de relatie met de omgeving en zorgt tegelijk voor een opwaardering van de bestaande gebouwen op de site. Het plan, van een zeer modernistisch, zoniet Corbusiaans, classicisme biedt een vloeiende ruimtelijkheid. Deze ruimtes ontwikkelen zich met een grote duidelijkheid tussen expressieve en goed leesbare geometrische vormen. De architecturale woordenschat geeft voor de jury blijk van een geslaagde recyclage van het modernisme uit de jaren zestig. Het levert hiermee een toegevoegde waarde aan de bestaande gebouwen uit die jaren door hun massiviteit op de site te verminderen. De eenvoud van de lay-out van de openbare ruimtes, voorplein en passerelle, draagt bij tot de leesbaarheid van zijn inbedding in de context. De frisheid van de grafische uitdrukking is perfect afgestemd op het ontwerp en coherent met de architecturale visie.

Première MENTION ex-æquo
Marie MOORS : Geef de Atlanticwall een tweede kans als citadel voor subculturen

Dit project behandelt twee kwesties met verontrustende relevantie, die bijzonder tot uiting komen langs de Kanaalkust: de stijging van het zeeniveau die gepaard gaat met de klimaatverandering en de migratie van vluchtelingen die Groot-Brittannië willen bereiken. Het ontwerp is daarom tegelijk bedoeld als een instrument voor het regelen van waterstromen, het bestrijden van golven, overstromingen en ontzanding, en als tijdelijke opvangplek voor migranten. De jury was in het bijzonder overtuigd door het werk besteed aan het poëtisch aspect, door het idee van bescherming en door de plastische uitdrukking van het ontwerp. Bestaande uit een afwisseling van massieve muren en verzande holtes lijkt het evenwel niet echt een realistische ambitie te beogen, noch m.b.t. de kustschaal, noch m.b.t. de vereiste menselijke opvang, maar interpelleert het door zijn expressieve kracht.

Première MENTION ex-æquo
Sylvie COSYNS : Touch your memory

Door zijn minimale schaal en zijn poëtische uitdrukking is dit project atypisch in vergelijking met de programma's die gangbaar zijn voor afstudeerprojecten. De jury ziet er een indrukwekkende maturiteit in, die resulteert uit een pijnlijke persoonlijke ervaring waarop het ontwerp een aantal antwoorden probeert te geven. De esthetische en gevoelige benadering van dementie biedt voor diegenen die eraan lijden een mogelijkheid om zich te oriënteren en contact te houden met de buitenwereld. In dit intimistisch architecturaal concept wordt het thema van het levenseinde met zo'n menselijkheid en gevoeligheid benaderd dat het niet onverschillig laat. De interessante verwijzing naar het begin van het Elizabethaans theater, beschreven door Robert Fludd (arts en tijdgenoot van Shakespeare), brengt de auteur ertoe om de ruimte, die een intensieve-zorgen-kamer zal worden, te behandelen als een geheugentafereel in drie bedrijven waarbij het zintuiglijk decor de herinnering beschrijft van een levensloop tot aan zijn finale ontknoping.

Deuxième MENTION ex-æquo
Aaron SWARTJES : Collective Patchwork, Patchwork of Collectivity

Dit regeneratieproject van een district in Cuba getuigt voor de jury van een groot maatschappelijk engagement. Het geeft de architect de rol van facilitator in een participatief project, waarbij prioriteit gegeven wordt aan strategieën van ruimtelijke organisatie en aan realisatiefases waarin de inwoners participeren. De auteur van het project toont een goed inzicht in de stedelijke context door een goede balans tussen binnen- en buitenruimtes. Naast de rehabilitatie van bestaande structuren hebben de belangrijkste bouwelementen betrekking op sanitaire voorzieningen en structurele modulatie. De motor van het project is dan niet langer van financiële of architecturale orde, maar baseert zich op wederzijdse hulp en vindingrijkheid.

Deuxième MENTION ex-æquo
Sylvia ROELENS : Churchillkaai Ostend

De jury waardeerde de stedelijke schaal en de goede relatie tot de bestaande stad van dit project. De zeer duidelijke grafische presentatie geeft een helder beeld van het ontwerp. Met zijn verscheidenheid aan open en meer gesloten ruimtes past het herstel van dit braakland goed in zijn havenomgeving, ondanks de gevels die volgens de jury baat zouden hebben aan meer openheid naar de publieke ruimte. Zonder haar architecturale en programmatische referenties naar het gebouw als signaal te verhullen biedt de formele woordenschat, gebaseerd op een stapeling van containers, een coherente en relevante keuze in de havencontext. Dit signaalgebouw biedt onderdak aan een museum, maar niets verhindert om er andere functies in overweging te nemen.

Union Professionnelle d'Architectes
Beroepsunie Van Architecten